PIZZA The GANG ร้านพิซซ่าชุมชนที่ใช้วัตถุดิบจาก ‘บ้านไผ่’ ใส่ในหน้าพิซซ่า
รวิวรรณ รักถิ่นกำเนิด
จากอดีตคนในวงการธุรกิจอาหาร ตัดสินใจกลับบ้านมาดูแลคุณแม่ ใช้ความรู้สร้างธุรกิจเล็กๆ ในชุมชน เปิดร้านพิซซ่าโฮมเมดใน อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น ที่ใช้วัถุดิบจากในชุมชนทุกกระบวนการผลิต และมีทีมงานเบื้องหลังคือ ผู้สูงวัยในหมู่บ้าน ต่อยอดธุรกิจโรงงานผลิตแป้งจากข้าวชาวนาท้องถิ่น
จุดเริ่มต้นจากความอยากกินพิซซ่าโฮมเมด
ต๋อม-นีรัญชรา ปฏิกานัง เล่าถึงจุดเริ่มต้นของการเปิดร้านพิซซ่าว่า มาจากความอยากกินพิซซ่าของเธอ ในตอนนั้นต๋อมมีเหตุให้ต้องกลับจากการทำงานในกรุงเทพฯ มาใช้ชีวิตที่บ้านเกิด จังหวัดขอนแก่น เพราะคุณแม่ล้มป่วย ต้องมีคนคอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมง พอแม่เริ่มแข็งแรงขึ้น เธอก็มีเวลาว่างมากขึ้น จึงลองหากิจกรรมยามว่างทำ ประจวบเหมาะกับช่วงนั้นอยากลองทำอาหารฝรั่ง เลยลองทำพิซซ่าทานเอง
“แรกๆ เลือกใช้แป้งสำเร็จรูป ดูสูตรเครื่องปรุงจากในยูทูป ถ่ายภาพส่งให้เพื่อนดู เพื่อนก็บอกว่าลองเปิดร้านดูเลย ตอนนั้นเราอยู่บ้านว่างๆ พอดี อยากหาอะไรทำ มันก็เลยเป็นไอเดียให้เราลองทำขาย แต่ยังใช้แป้งสำเร็จซื้อจากห้างขายส่ง ไม่ได้เป็นแป้งทำเองอย่างทุกวันนี้ ช่วงแรกที่ทำ ขายดีมาก วันนึงขายได้หลักสิบถาด” ต๋อม เล่า
ต๋อม เล่าต่อว่า เมื่อร้านพิซซ่าเล็กๆ ที่ใช้ครัวในบ้านเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง และเป็นที่รู้จักของคนในอำเภอ แป้งที่ใช้ก็เริ่มไม่พอ หากจะต้องไปซื้อแต่ละครั้งก็ใช้เวลาในการเดินทางนาน เธอจึงเริ่มทำแป้งพิซซ่าเองจากสูตรในอินเทอร์เน็ต และเมื่อพิซซ่าถาดแรกที่ทำจากแป้งที่เธอนวดเองอบเสร็จ ความคิดที่จะเปิดร้านอาหารจริงจังจึงเริ่มขึ้น
“ตอนที่จะเปิดร้านจริงจัง พี่คิดหนักมาก เพราะเราเคยอยู่วงการร้านอาหาร มันเป็นงานที่ควบคุมได้ยากมาก ต้องพึ่งคนอื่นเยอะ พอครั้งนี้เราจะเปิดเอง มันต้องเป็นร้านที่เราควบคุมทุกอย่างได้เอง และที่สำคัญพี่อยากใช้วัตถุดิบและทุนต่างๆ ที่มีในท้องถิ่น”
Pizza the Gang ไม่ใช่แค่ร้านพิซซ่า ไม่ใช่แค่ธุรกิจที่ทำขึ้น แต่มันคือ การกลับบ้าน กลับมาหาสิ่งที่มีอยู่ในชุมชน ในท้องถิ่น สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับชุมชน
เปิดร้าน Pizza the Gang
การจะขายพิซซ่าอาจไม่ใช่เรื่องยากถ้าคุณอยู่ในเมืองใหญ่ แต่ถ้าอยู่ต่างจังหวัดและเป็นอำเภอรองที่ไม่ใช่จุดหมายของนักท่องเที่ยว การเปิดร้านอาหารฝรั่งในชุมชนเล็กๆ อาจเป็นเรื่องยากแสนยาก แต่ต๋อมกลับใช้ความกังวลเหล่านี้เปลี่ยนเป็นจุดเด่นของร้าน ด้วยการดึงเอาวัตดุดิบในท้องถิ่นที่เป็นของขึ้นชื่อของ ‘บ้านไผ่’ ไม่ว่าจะเป็น กุนเชียง หมูหยอง เห็ดตามฤดูกาล ผักพื้นบ้าน นำมาประยุกต์เข้ากับอาหารฝรั่งในแบบของเธอเอง และที่สำคัญ เธอยังใช้วัตถุดิบหลักในเกือบทุกเมนูจากการเกษตรในท้องถิ่น
“ร้านพิซซ่าเล็กๆ จะอยู่ได้ยาวต้องสร้างจุดขาย พี่เลือกใช้ทุนในชุมชนมาเป็นจุดขาย เรามีของอะไรบ้างที่ชุมชนทำอยู่แล้ว ของสดอย่าง ผักขม มะเขือเทศ เห็ด ของแปรรูปอย่างกุนเชียง หมูหยอง พี่เอาทั้งหมดนี้มาเป็นวัตถุดิบหลัก เวลาคนเห็นว่าเป็นพิซซ่าหน้ากุนเชียง หน้าหมูหยอง เขาจะนึกถึงพิซซ่าร้านเรา นึกถึงบ้านไผ่”
ต๋อมเล่าต่อว่า หลังจากเปิดร้านไปได้สักพักก็เริ่มเจอปัญหายอดขายนิ่ง ลูกค้าไม่ค่อยมาบ่อยเหมือนเดิม เพราะพิซซ่าไม่ใช่อาหารที่คนส่วนใหญ่จะกินเป็นประจำ โดยมักจะทานในโอกาสพิเศษ และโดยเฉพาะชุมชนภาคอีสาน อาหารฝรั่งอาจจะไม่คุ้นลิ้น ต๋อมจึงค่อยๆ ปรับรูปแบบร้าน โดยเพิ่มเมนูอาหารชุด อาหารจานเดี่ยว เข้าไปในเมนูประจำวัน รวมถึงอาหารอีสาน ที่ราคาจับต้องได้ เพื่อเพิ่มทางเลือกให้กับลูกค้า สามารถเข้าร้านมาทานอาหารมื้อครอบครัวง่ายๆ ได้บ่อยครั้ง นอกจากนี้เธอยังเพิ่มเมนูหมุนเวียนตามฤดูกาลจากผลผลิตท้องถิ่น ให้ลูกค้ารู้สึกอยากมาลองเมนูใหม่ๆ ทุกครั้ง
การจะขายพิซซ่าอาจไม่ใช่เรื่องยากถ้าคุณอยู่ในเมืองใหญ่ แต่ถ้าอยู่ต่างจังหวัดและเป็นอำเภอรองที่ไม่ใช่จุดหมายของนักท่องเที่ยว การเปิดร้านอาหารฝรั่งในชุมชนเล็กๆ อาจเป็นเรื่องยากแสนยาก แต่ต๋อมกลับใช้ความกังวลเหล่านี้เปลี่ยนเป็นจุดเด่นของร้าน ด้วยการดึงเอาวัตดุดิบในท้องถิ่นที่เป็นของขึ้นชื่อของ ‘บ้านไผ่’ ไม่ว่าจะเป็น กุนเชียง หมูหยอง เห็ดตามฤดูกาล ผักพื้นบ้าน นำมาประยุกต์เข้ากับอาหารฝรั่งในแบบของเธอเอง และที่สำคัญ เธอยังใช้วัตถุดิบหลักในเกือบทุกเมนูจากการเกษตรในท้องถิ่น
จากร้านอาหาร สู่โรงงานแป้งพิซซ่าชุมชน
กิจการร้านพิซซ่าโฮมเมดที่โตวันโตคืน และมีลูกค้าจากต่างถิ่นแวะเวียนเข้ามา ขยับขยายกิจการจนกลายเป็นโรงงานเล็กๆ ที่ผลิตแป้งพิซซ่า ขนมปังเบอร์เกอร์ สำหรับผู้ที่ต้องการเปิดร้านและอยากได้แป้งสูตร pizza the gang
“เริ่มมาจากลูกค้าที่มากินพิซซ่าที่ร้านบอกว่า อยากได้แป้งพิซซ่าร้านเราไปทำขายบ้าง เราก็เริ่มมาคิดว่า แป้งแผ่นๆ ก็ขายได้ และมีอีกร้านสองร้านถามมาแบบนี้เหมือนกัน เราก็เลยลองทำขายทีละนิด ปรากฎว่าขายดีจนต้องจ้างคนในหมู่บ้านมาช่วยทำ พอแป้งติดตลาด เราก็มาคิดต่อว่าจะทำอะไรต่อดีนอกจากแป้ง ก็เลยได้ขนมปังบาร์เก็ต ขนมปังเบอร์เกอร์สำเร็จรูปออกมา ตอนนี้พี่ก็กำลังพัฒนาสูตรแป้งพิซซ่า ที่ใช้ข้าวไรซ์เบอร์รี่ของชาวบ้านมาเป็นส่วนประกอบ”
ต๋อมเล่าถึงความภูมิใจของ Pizza the Gang ว่า สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่ร้านพิซซ่า ไม่ใช่แค่ธุรกิจที่ทำขึ้น แต่มันคือ การกลับบ้าน กลับมาหาสิ่งที่มีอยู่ในชุมชน ในท้องถิ่น สร้างมูลค่าเพิ่มให้กับชุมชน เธอฝากถึงคนที่อยากจะกลับบ้านมาเริ่มต้นธุรกิจว่า ในมุมของเธอ ของทุกชิ้นแม้แต่เกลือก็ยังขายได้ พยายามหาความต่างให้กับสิ่งเล็กๆ จากนั้นค่อยคิดต่อว่าจะขายใคร
“ของที่ใครๆ มองว่า ใครๆ ก็มี ใครๆ ก็ขาย เราขายไม่ได้หรอก มันไม่จริง เพราะของบางอย่างจะมีในเฉพาะพื้นที่ของเราเท่านั้น” ต๋อมกล่าว
ร้าน Pizza the Gang
ที่ตั้ง ซอยปฏิพงษ์ ขอนแก่น (500 เมตรจากถนนมิตรภาพ เข้ามาอำเภอบ้านไผ่)
เฟสบุ๊ก Pizza the Gang
